Boeddhisme: De monnik beschouwt het lichaam voortdurend als lichaam

In het boeddhisme staan vaak wijze teksten die te weinig worden gedeeld in de Westerse wereld. Zo ook in het boekje 'De wijze lessen van de boeddha', waar een boeiende quote in staat uit de Satipatthana-soetra. Lees hem hieronder.

'Monniken, dit is het pad voor de zuivering van wezens, voor het overwinnen van verdriet en leed, voor het verdwijnen van pijn en droefenis, voor het bewandelen van het juiste pad, voor de verwerkelijking van nirvana, namelijk: de vier fundamenten van gewaarzijn.

Welke vier? Hier, monniken, beschouwt een monnik het lichaam voortdurend als lichaam. Hij is hartstochtelijk, alert en aandachtig, en heeft begeerte en ergernis ten aanzien van de wereld achter zich gelaten. Hij beschouwt gevoelens voortdurend als gevoelens… Hij beschouwt de geest voortdurend als geest. Hij beschouwt verschijnselen in de geest voortdurend als verschijnselen in de geest. Hij is hartstochtelijk, alert en aandachtig, en heeft begeerte en ergernis ten aanzien van de wereld achter zich gelaten.

En verder, monniken, als een monnik loopt, weet hij: ik loop. Als hij staat, weet hij: ik sta. Als hij zit, weet hij: ik zit. Als hij ligt, weet hij: ik lig. Wat voor houding zijn lichaam ook aanneemt, hij is zich daarvan bewust.

Op deze manier beschouwt hij het lichaam voortdurend als lichaam… zowel innerlijk als uiterlijk… En hij blijft onafhankelijk, hij hecht zich aan niets in de wereld. Dat is ook hoe een monnik het lichaam voortdurend als lichaam beschouwt.'

Het boeiende aan deze tekst is dat hij focust op in het moment aanwezig zijn met dat je 'weet dat je loopt of zit'. Dus niet in de toekomst of het verleden, maar in het nu. Verder is 'hij beschouwt zijn gevoelens als zijn gevoelens en de geest als de geest' natuurlijk zeer relevant.

Hoeveel mensen verzuipen er wel niet in hun emoties of in gedachtegang? Als je dit toepast, dan word je waarnemer van jezelf en dan verzuip je niet meer in jezelf. Oftewel, je wordt de wagenmenner van je eigen leven, zoals Plato dat al eens omschreef.