Blog | Kan je ook een hond nemen om je onvervulde behoeften te vervullen?

Blog | Kan je ook een hond nemen om je onvervulde behoeften te vervullen?

Het boek van Gaby Stroecken over Het miskende zelf gaat voor een deel over dat ouders hun eigen behoeften projecteren op het weerloze kind dat daardoor niet zelf de mogelijkheid krijgt om zich te ontwikkelen en om aan zijn of haar behoeften te voldoen. Ik realiseerde me dat ik een hond heb genomen op mijn 26e. Zou dat dezelfde reden zijn als waarvoor sommige mensen een kind nemen?

De vraag is, moest mijn hond mijn onvervulde behoeften vervullen? Dat is best interessant eigenlijk. Ik weet nog dat het me erg leuk leek om 'een maatje' te hebben die aan mij gebonden is en dat ik me vaak eenzaam voelde. Dat hij zo afhankelijk is van mij, heeft grote overeenkomsten met een baby en kind die ook extreem afhankelijk zijn van hun ouders.

Ergens geeft je dat een gevoel van belangrijkheid, dat je zo belangrijk bent voor hem. Ook weet ik nog wel dat een hond je wel onvoorwaardelijke liefde geeft. Als je dat niet hebt gevoeld toen je jong was, vult een hond dan dat gat in? Misschien. Heb ik hem ook misbruikt? Misschien soms.

Af en toe heb ik zelf de behoefte om dingen te doen terwijl hij dat helemaal niet leuk vind. Hij heeft weleens van dat slijm bij zijn ogen dat ik altijd weg moet halen, terwijl hij dat helemaal niet leuk vind. Ik realiseer me dat dan ook soms, maar toch blijf ik het doen. Ergens help ik hem er ook wel een beetje mee, maar als het obsessief is dan niet natuurlijk.

Soms zeg ik weleens: 'Jij houd ook van het baasje toch'. Ja, dan zit ik op de misbruik-tour. Dat zou een moeder ook tegen een kind kunnen zeggen en dan valt het zeker onder emotionele verwaarlozing of kindermisbruik. Alleen hij kan mij niet verstaan, ha-ha. Maar misschien voelt hij het aan?

Mogelijk heeft hij een gat van eenzaamheid opgevuld. Dat zou goed kunnen. Het zou interessant zijn om eens te onderzoeken of honden daardoor ook gedragsstoornissen oplopen, net als dat met kinderen het geval kan zijn. Dat hij aanvoelt dat ik heb nodig heb voor mijn behoeften en dat hij daarom moeite krijgt met zijn gedrag. Zou boeiend zijn.

Al met al heb ik altijd geprobeerd om hem in zijn behoeften te laten voorzien. Natuurlijk tegen een hond kan je soms zeggen 'dat hij eens zijn muil moet houden'. Hij vindt dat niet erg, een hond in het echt krijgt ook een knauw van de alpha-hond. Daar beschadig je een hond niet mee, een kind wel. Wat dat betreft zijn er wel verschillen.

Soms heb ik wel mijn excuses aangeboden. Als ik geïrriteerd was en hij was vervelend, dan werd ik weleens boos. Of hij dat voelt weet ik niet als ik mijn excuus aanbied. Maar ik kan me voorstellen dat dit momenten zijn waarop je een kind wel kan beschadigen. Als alles even tegen zit, zij doen vervelend en je geeft ze een draai om hun oren.

Overigens heeft hij ook weleens excuses aangeboden. Althans dat lijkt zo. Als hij merkte dat ik boos was, dan kwam hij weleens met een hangende kop naar mij toe en was het daarna weer goed. Of dat echt excuses zijn weet ik natuurlijk niet, maar ik heb het aanvaard.

Het grootste geval van hond-misbruik is natuurlijk als hij komt te overlijden en je neemt al een nieuwe hond om de leegte op te vullen. Dat voelen honden wel en die honden lopen dan ook gedragsstoornissen op. Dat heeft Cesar Millan dikwijls gezegd in zijn afleveringen. In dat geval misbruik je een hond voor jouw troost en wordt hij of zij onzeker. De baas is te zwak om de baas te zijn en de hond raakt de weg kwijt.

Zo kan het ook met mensen gebeuren als je oudere broertje of zusje al is overleden en je ouders jou nemen om het verdriet te compenseren. Dit voelt het kind ook, zelfs als de baby al is overleden zonder dat de nakomer bestond. Daar kunnen jaren over gaan totdat dit naar boven komt.

Ik hoop dat ik mijn hond zoveel mogelijk heb bespaard van leed dat mij hoorde. Ik zou graag bij deze mijn excuses aanbieden als het niet zo is, maar hij gaat dat niet snappen. Dat is ook wel weer het mooie van honden, ze vergeven erg snel en leven gewoon in het moment. Het blijven leerzame meesters!

Sjoerd (1984) is ervaringsdeskundige, heeft 15 jaar ervaring 'op de sofa' en bestudeert in zijn vrije tijd psychologie en het boeddhisme. Ook yoga en meditatie zijn hem niet onbekend. Verder is hij online media ondernemer, www.valkeringmedia.nl, afgestudeerd Business Administration (WO) en fervent dierenliefhebber.


Wil je meer artikelen lezen van IndeSpiegel.nl? Volg ons op Facebook Facebook of Twitter.

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Net binnen

Studie: Fysieke activiteit kan je beschermen tegen chronische pijn

Onderzoekers van de Universiteit van Tromsø, het Universitair Ziekenhuis van Noord-Noorwegen (UNN) en het Noors Instituut voo...

Video | Uitgebreid interview met Jan Dirk van der Ploeg

Vittorio Busato interviewde Jan Dirk van der Ploeg in een video die twee jaar geleden is gepubliceerd op YouTube. Van der Plo...

Blog | Hoe de kinderlijke volwassene nog steeds diepe gevoelens uit de jeugd met zich mee draagt

Het is fascinerend en treurig om te zien hoe groot het 'spons-vermogen' is van het kind. Trauma-expert Gabor Maté noemt een k...

Vrouwen die 40 worden: 'Een leeftijd waarop ik mijn lichaam moet haten'

Psychologe Amber Wardell schrijft op PsychologyToday.com een artikel over vrouwen die 40 jaar oud worden. Zij gaan zich volge...

Wat wordt er in de psychologie bedoeld met het Zeigarnik-effect?

Het Zeigarnik-effect is een psychologisch fenomeen dat verklaart waarom mensen de neiging hebben om onafgemaakte of onderbrok...

Lees meer