Sinds een jaar heb ik soms moeite met concentreren en diep nadenken. Ik vind het moeilijk om ergens lang bij stil te staan. Het is voornamelijk het diep nadenken, waar ik vroeger veel plezier uit haalde, dat niet zo goed lukt. Al peinzend en met behulp van Google ben ik op zoek naar verklaringen. Inmiddels lijk ik er een paar gevonden te hebben.
Allereerst is het in mijn optiek veroorzaakt door een depressie, die op zijn beurt weer is veroorzaakt door het te snel afbouwen van het medicijn Venlafaxine. Die depressie heeft volgens mij mijn hersenen beschadigd. Er zijn onderzoeken bekend waarbij duidelijk is gemaakt dat verbindingen (synapsen) tussen hersenen beschadigd kunnen raken door depressie en dat de hippocampus is gekrompen.
Ergens is het ook wel logisch. Mijn psycholoog noemde het een jaar geleden karresporen in de modder die in mijn hersenen zijn geslopen. Ineens nam mijn brein steeds dezelfde route, waardoor je maar negatief bleef denken. Dat spoor liep beter dan creatieve en positieve routes op dat moment.
Nu de depressie al bijna een jaar buiten de deur is, ben ik nog niet altijd op hetzelfde niveau. Het gaat wel beter, maar soms moet ik nog mijn best doen. Het kan ook zijn dat er nog meer oorzaken zijn, bijvoorbeeld slaapgebrek. Ik heb al jaren een zware slaapstoornis waarbij ik zo nu en dan schreeuw in mijn slaap. Ik moet er daardoor gemiddeld zes keer uit per nacht. Volgens onderzoek heeft langdurig slecht slapen veel invloed op je concentratie.
Daarnaast zou mijn leeftijd (36) een rol kunnen gaan spelen. Des te ouder je wordt, des te slapper je concentratie, zo blijkt uit dit onderzoek. Ergens ook logisch, je lichaam gaat ook achteruit, je zintuigen eveneens, waarom zouden je hersenen dan ook niet achteruit gaan? Echter is het niet aannemelijk dat het in zo'n korte periode zo snel achteruit zal zijn gegaan door ouderdom.
Oplossingen voor concentratieverlies
Toch hoef ik niet bij de pakken neer te zitten. Er zijn nog een aantal opties die je concentratie weer kunnen verhogen. Bij mij kan het verlagen van die medicijnen, mits verantwoord en niet te snel waardoor het eerst fout ging, mogelijk mijn mate van concentratie gaan verhogen. Daarnaast zou beter slapen natuurlijk ook weer tot meer scherpte gaan leiden, aangezien is bewezen dat slecht slapen een verband heeft met concentratieverlies.
Andere mogelijkheden zijn dat je niet te veel korte taken achter elkaar doet. In de neurologie is het een publieksgeheim dat je niet te snel van taken moet wisselen omdat dit je concentratielevel omlaag haalt. Een andere optie is meer mediteren, waarbij je je moet concentreren op je ademhaling.
Tot slot ga ik nog een andere mogelijk oplossing testen. Ik denk dat het slim is om, als je hier last van hebt, soms hele ingewikkelde dingen te doen. Bijvoorbeeld wiskunde of andere bèta-vakken. In die vakgebieden krijg je vraagstukken waar je echt geconcentreerd mee bezig zal moeten.
Hier is geen wetenschappelijk bewijs voor, ook niet dat depressie een één op één relatie heeft met mijn concentratieprobleem en net zo min dat het afbouwen van Venlafaxine dé oplossing is. Laten we hope dat één van die mogelijkheden werkt, want als het echt ouderdom is dan wordt het nog een lange zit de rest van mijn leven.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties