Karena wilde alleen seks met emotioneel onbeschikbare mannen

Karena Kilcoyne heeft in een artikel op PscyhologyToday.com op heldere wijze omschreven hoe een zware jeugd ervoor zorgde dat ze op latere leeftijd onzeker was over zichzelf en geen intimiteit met andere mensen, bijvoorbeeld mannelijke partners, durfde aan te gaan.

Ze is op jonge leeftijd emotioneel en fysiek verlaten door haar vader en moeder. Haar vader moest de gevangenis is en was daarom helemaal niet beschikbaar voor haar. D'r moeder stortte zich in een depressie en kon daarom niet liefdevol voor de jonge Karena zorgen. Haar moeder zou haar ook hebben geprobeerd weg te geven bij de geboorte.

Nadat ze in haar dertiger jaren was gescheiden en daarna wilde dagen beleefde, kwam ze er achter dat ze wel succesvol was als advocaat, maar dat zich erg leeg en niet waardevol voelde van binnen. 'Op de avonden dat ik niet op zoek was naar een black-out en dronken wilde worden en seks wilde hebben met emotioneel onbeschikbare mannen, was ik alleen thuis, in paniek en niet in staat om te slapen. Herinneringen aan het verleden zorgden ervoor dat ik dwangmatig door de gangen van mijn huis ijsbeerde', schrijft ze.

Er was een verwond kind in haar dat nog tegen het leven vocht. 'Zelfs als succesvolle professional voelde ik dat ik liefde, geluk en het leven niet waard was. Ik kwam in opstand tegen intimiteit en ontzegde mezelf de vreugde om erbij te horen', vervolgt ze in haar artikel.

Vervolgens is Karena met zichzelf aan de slag gegaan. Ze herkende dat ze zich zo waardeloos voelde omdat ze was verlaten in haar jeugd door haar ouders en die ook niet emotioneel beschikbaar waren. Daarom internaliseerde ze een toxische schaamte. Doordat ze geen verbinding aan durfde te gaan en intimiteit uit de weg bleef, waren emotioneel onbeschikbare mannen veilig voor haar.

Ze leerde het weggaan van haar vader niets meer haar te maken had en dat haar moeder haar geen liefde kon geven kon ze ook niets aan doen. Zo leerde Karena toch een gezond zelfbeeld te ontwikkelen, waarbij ze verwonde kind in haar meer kan omarmen en beter begrijpt waar haar afweermachismen van vandaag de dag vandaan komen. Het is niet haar schuld dat ze die heeft geïnternaliseerd. (foto: Istockphoto.com/Niet de vrouw van het verhaal)