Een serie in één keer uitkijken is lang niet altijd even verstandig of leuk

Een serie ‘binge-watchen’: we doen het allemaal wel eens. Zo keek ik afgelopen week de nieuwe Netflix Original ‘Behind Her Eyes’ achter elkaar uit. Maar uit nieuw onderzoek blijkt dat binge-watchen een vrij slechte manier van series of films kijken is, zeker als je je vijf maanden later nog wilt herinneren wat je hebt gekeken, of achttien maanden later wanneer het volgende seizoen van acht afleveringen eindelijk wordt gepost.

Alan Jern in Psychology Today legt uit dat het te maken heeft met deze twee redenen van het basis geheugenprincipe

1. ‘Elaborative encoding’: Het vormen van sterkere verbindingen

Online discussies, gesprekken met vrienden, en nutteloze verwachtingen en speculaties die opbloeien in de periodes tussen afleveringen op een wekelijks release schema ondersteunen een beter geheugen door middel van een bekend geheugen principe dat ‘elaboratieve codering’ wordt genoemd. Het basisidee is dat hoe meer verbanden je legt tussen een nieuw stukje informatie en dingen die je al weet, en hoe rijker die verbanden zijn, hoe sterker het resulterende geheugen wordt.

2. Het ‘spacing effect’: Verspreiden om meer te leren

Het ‘spacing effect’ is een goed gedocumenteerd geheugeneffect waarbij mensen meer informatie vasthouden als ze hun studie spreiden in de tijd in plaats van alles in één blok te studeren. Als je bijvoorbeeld een set nieuwe woorden wilt leren en één uur de tijd hebt, onthoud je waarschijnlijk meer als je de woorden zes keer tien minuten per keer bestudeert in de loop van een dag in plaats van één keer één uur.

Dit voorbeeld klinkt misschien als een directe analogie met het verschil tussen wekelijkse afleveringen en binge-watching; conclusie: wekelijks afleveringen kijken zou leiden tot een beter geheugen van een show. Maar de analogie is nog niet perfect en daarom deden onderzoekers Jared Hovarth, Alex Horton, Jason Lodge, en John Hattie in 2017 een nieuw en groot onderzoek.

Het onderzoek

Hun studie had drie groepen met zeventien proefpersonen in elke groep. Alle proefpersonen keken naar een serie van zes afleveringen (BBC’s The Game). Eén groep (de binge-watching groep) keek de hele serie op één dag, één groep keek één aflevering per dag, en één groep keek één aflevering per week. Onmiddellijk na het beëindigen van de serie deden alle proefpersonen een geheugentest met feitelijke vragen over gebeurtenissen uit de serie. Ze herhaalden deze test 24 uur later en nog eens 140 dagen later.

De onderzoekers ontdekten dat onmiddellijk na het beëindigen van de serie, de binge-watching groep het beste geheugen had. Maar de nauwkeurigheid van hun herinneringen nam na verloop van tijd meer af dan de nauwkeurigheid van de herinneringen van de proefpersonen in de andere groepen. Deze resultaten waren precies in lijn met eerder onderzoek naar het spacing effect.

Minder leuk

Op dit punt zou je kunnen denken: ‘Het kan me niet schelen hoeveel ik me vijf maanden later herinner; ik hou gewoon meer van binge-kijken’. Deze proefpersonen waren het daar blijkbaar niet mee eens. De onderzoekers vroegen hen ook om op een schaal van 100 punten aan te geven hoe leuk ze de serie vonden. De wekelijkse kijkers beoordeelden het met een gemiddelde van 91 tegenover een gemiddelde van 81 van de binge-kijkers, een verschil dat statistisch significant was.

Hoe verleidelijk het ook is, het misschien niet altijd even goed om een serie achter elkaar af te kijken. Het is over het algemeen minder leuk en je behoudt minder van wat je hebt gekeken. Daarbij, als je een ‘limiet’ voor jezelf instelt, heb je elke avond of elke week weer iets nieuws om naar uit te kijken. En iets om naar uit te kijken, ook al is het ‘maar’ een nieuwe aflevering, is in deze tijd geen slecht ding. (Foto: Pexels/cottonbro)