Uit een uitgebreid onderzoek, deze maand gepubliceerd in Science, is gebleken dat 34 landen problemen gaan krijgen met bodemdaling. Op 200 locaties verspreid over 34 landen is de afgelopen eeuw bodemdaling waargenomen als gevolg van water dat uit de bodem is gepompt. Het probleem is tien keer groter dan de stijging van de zeespiegel, dat drie tot vier mm bedraagt.
In Jakarta zakt de bodem bijvoorbeeld tien tot vijftien centimeter per jaar. In de Verenigde Staten daalt het San Joaquin Valley het meest. In het landbouwgebied lag in 1977 de bodem negen meter lager dan in 1925. In Mexico-Stad is de daling een grootst, waar een verzakking van twaalf meter is waargenomen. Dit betekent dat het niet alleen aan zee gebeurt. Ook in Iran gaat het snel met twintig tot dertig centimeter per jaar, onder andere in de vlakte van Teheran en de vlakte van Rafsanjan, dat midden in Iran ligt. In het laatste gebied wordt veel water geteeld om pistache te maken.
Het dalen van de bodem kan veel negatieve gevolgen hebben. Bijvoorbeeld de kans op overstromingen wordt groter, maar ook huizen die beschadigd raken. Maar ook wegen, pijpleidingen, dammen en bijvoorbeeld dieren kunnen last gaan ondervinden. Van Afrika zijn zelfs nog helemaal geen metingen bekend omdat er niet genoeg is gedocumenteerd.
Ook Nederland wordt getroffen door bodemdaling. We bevinden ons in de topzeven met de Verenigde Staten, China en Italië. In Nederland woont dertig procent van de mensen onder zeeniveau. Dit is ook zo in landen als Bangladesh, Egypte en Italië. Het komt in ons land door meer factoren, zo wordt er in veengebieden gedraineerd zodat het gras niet te nat is voor de koeien en ze er in wegzakken. Hierdoor reageert het droge veen meer met zuurstof waardoor de bodem zakt. In stedelijke gebieden komt het door het gewicht van gebouwen en wegen. En in kleigebieden zorgt klei dat geen droogte heeft meegemaakt voor krimp, zo laat geoloog Gilles Erkens weten aan het NRC.
Het tij kan gekeerd worden. In Tokio heeft men zoetwaterreservoirs aangelegd nadat in de jaren zeventig men erachter kwam dat de bodem met vier meter was gedaald. Ook is er de nadruk gelegd op minder water gebruik. In Shanghai zijn ze het ook aan het meten en is de daling gekoppeld aan de prijs van het water. Ook hebben ze een maximum opgesteld van een gemiddelde bodemdaling per jaar. In Nederland proberen ze veengebieden natter te houden en is men meer aan het meten dan men aanvankelijk deed. Zo is er nog hoop om toekomstige overstromingen en scheuren van gebouwen te voorkomen. (foto: Pistache plant in Iran, Wiki Commons/Ljuba brank)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties