Eerder postte ik een artikel met 11 slaaptips. Hier kreeg ik veel reacties op uit mijn directe omgeving. Verschillende mensen gaven aan met de tips aan de slag te zij gegaan en waren benieuwd hoe het voor mij heeft uitgepakt. Vandaag neem ik jullie graag mee in hoe mijn ochtenden veranderd zijn.
Regelmatig slaap ik heel slecht en dit hield een tijd terug een lange periode aan. Ik had erge slaapstress. Zodoende ben ik gestart met slaaptherapie.
Aan het begin van de slaaptherapie werd geïnventariseerd wat mijn slaaphygiëne is, mijn patronen rondom het naar bed gaan en het opstaan. Mijn avond slaaphygiëne was al okay, ik zat niet meer achter schermen een uur voor bedtijd en mijn telefoon komt al even niet meer in de slaapkamer. Daarbij ga ik meestal op dezelfde tijd naar bed. Mijn ochtend routine was echter niet zo best, want snoozen is niet goed voor je als je slecht slaapt. Nu hoorde ik dat echt niet voor het eerst, maar tot nu toe had ik het steeds naast me neergelegd, zo groot kon de invloed van stoppen met snoozen toch niet zijn? En bovendien ik ben toch geen ochtendmens, dus proberen heeft vast geen zin.
Pas toen mijn therapeut zei dat ik mijn hersenen opnieuw moest conditioneren raakte ik getriggerd. Stiekem moest ik ook wel lachen. Er valt een term gerelateerd aan mijn coachvak en ik raak geïntrigeerd. En tja, de wanhoop van het slechte slapen was op dat moment groot, dus de motivatie om iets nieuws te proberen ook. Ik nam me voor om mijn brein te herprogrammeren en vanaf dat moment niet meer te snoozen. Daarbij zou ik elke ochtend dezelfde tijd moeten opstaan, ook in het weekend.
En dat deed ik. En eerlijk, de eerste ochtenden waar echt niet leuk. Ik sliep vaak rond twee uur ’s nachts nog niet en werd gemiddeld vier keer per nacht wakker. Die piepende rotwekker gooide ik dan ook het liefst uit het raam. Toch stond ik elke ochtend braaf, in zombie-mode, om half acht op. Uit mijn bed, mezelf sjokkend naar de bank gesleept met koffie. Ja, mijn koffie consumptie steeg wel een iets beetje meer in deze periode. De zombie modus heeft best een tijdje geduurd. De dagen dat ik moest werken, waren dan ook echt zwaar, but again: Koffie!
Dagen dat ik thuis werkte of vrij was verliepen traag. Soms was ik zo moe dat ik bijna in trance mijn wandelschoenen aantrok en langs de Waal ging wandelen. En ik merkte dat dat mij dat hielp. Vrij snel na het wakker worden iets buiten doen. Al was het een bak kwark halen bij de super een paar honderd meter verderop. Door het daglicht breek je overtollig aangemaakte melatonine af, dus werd ik wat wakkerder. En wat mij langzaamaan opviel was dat ik steeds eerder op de dag productief werd. Ondanks dat ik heel moe was, hielp de routine mij om thuis eerder te beginnen met werken en ik begon er lol in te krijgen.
Ik slaap soms nog steeds slecht. Ik ben behept met een druk hoofd en die wil nogal graag eens overuren draaien als ik wil slapen. Het grote voordeel van mijn ochtendroutine is dat ik nu sneller wakker ben, al voel ik me weer zombie. En dat ik ondanks de vermoeidheid toch genoeg tools heb om mijn dag te starten en alert te worden. Af en toe zijn er nog ochtenden die drama voorspellen, dan is er voor mij maar een redmiddel: koud douchen. Geloof me dan ben ik tintelend en fris, een mooi alternatief voor wakker.
(Foto: Fotografie Miranda Lemmens, volg haar op instagram)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties