Inspiratie | Complimenteer, flos, dans, zing en zoveel meer

Laatst werd ik door iemand geattendeerd op nummer ingesproken door Baz Luhrmann,, een australische filmregisseur. Origineel stond het (volgens wikipedia) in 1997 in de Chigago Times, geschreven door columniste Mary Schmich met de titel "Advice, like youth, probably just wasted on the young".

Het is een nummer dat ik vroeger een keer had gehoord en als ‘best aardig’ bestempelde. Nu ik het opnieuw hoorde had het ineens meer inhoud voor me. Het gaat over hoe je later terugkijkt en je realiseert dat het allemaal eigenlijk wel meeviel. En je er dus voor Jan Doedel druk om hebt gemaakt. Het geeft je eigenlijk een ultiem handvat hoe je in het leven mag staan. Hoe je complimenten mag onthouden, dat je mag flossen, dat je lichaam van jou is en een fantastisch instrument is, dat je mag dansen en zingen en zoveel meer. Voor mij vol inspiratie.

In deze ingesproken song hoor je ook het nummer everybody's free, in dit geval van Quindon Tarver (Romea&Julia soundtrack). Een nummer dat voor mij persoonlijk veel betekenis heeft omdat dit ooit een liedje was dat in een theatervoorstelling zat waarin ik speelde. Een prachtige voorstelling die als rode draad had dat uiteindelijk, wie we ook zijn, alles goed kan komen, als we maar voor elkaar klaar staan.

Na het spelen van deze voorstelling ben ik gestopt met toneelspelen, heb ik mijn theateracademie-audities gestopt en heb ik gekozen om een heel andere richting te kiezen. Ik wilde iets betekenen voor een ander en ging de hulpverlening in.

Nu, vijftien jaar later, sta ik nog steeds achter deze keuze, ben ik psychiatrisch begeleider geweest en nu coach geworden en doe ik wat ik het liefste doe. Mensen helpen ontrafelen wat ontrafeld kan worden, maar vooral vanuit dat goed goed is, we allemaal 'spots' hebben. Vandaar deze prachtige boodschap die je echt het beste zelf kunt luisteren. Want aansluiten bij jou en je leven zal hij ergens!

(Foto: Jippster Photography, volg haar op instagram)