Baby slaapt superslecht door geboortetrauma: 'Dit voelde als erkenning'

Op IndeSpiegel.nl hebben we vaker artikelen geschreven over geboortetrauma, conceptietrauma etc. Dit zijn meestal onderwerpen waarvan bij sommige mensen 'de haren overeind gaan staan', een ver-van-mijn-bed-show. Daarom zijn praktijkvoorbeelden hierover waardevol omdat ze laten zien dat niet alles hierover 'onzin' is, zoals veel mensen denken.

Zo ook Marijke in gesprek met RTL. Ze vertelt dat haar zoon echt dramatisch sliep. De baby ging vaak krijsen en het leek alsof hij zich verzette tegen slapen. 'Na een paar maanden van intens gebroken nachten kon je Wouter en mij bij elkaar vegen', zegt Marijke over hoe zij en haar partner Wouter dit beleefden.

Een slaapcoach etc. had niet geholpen. Maar pas na een jaar ontmoette Marijke per toeval een kinderpsycholoog. Die hoorde dat Midas met een zware bevalling op aarde was gekomen: Middels een vacuümpomp en hij kreeg ook zuurstof toegediend toen hij net was geboren. Voor de kinderpsycholoog was één plus één twee: 'Oh, logisch dat hij slecht slaapt, hij heeft een trauma van de bevalling en het 'wegvallen' daarna', zei ze. Toen klikte er iets in mijn hoofd', vertelt Marijke.

Midas was dus bang dat hij weer zou wegvallen als hij zou gaan slapen, zoals hij bij zijn geboorte had meegemaakt. Dit gebeurt ook als je in slaapvalt, dat wegvallen. 'Dáárom verzette hij zich er zo tegen, dáárom begon hij al te brullen als hij zijn slaapzak zag. Ik moest heel erg huilen toen die psycholoog dit uitlegde. Zo vaak had ik me niet gehoord gevoeld, en dit voelde als erkenning.'

Postnatale depressie

Bij haar volgende kindje Toon had Marijke zelf een postnatale depressie gekregen. Voor haar waren de problemen met Midas traumatisch geworden. 'Ook Toon slaapt helaas niet best en opnieuw draaien Wouter en ik om de beurt 'nachtdiensten'. Degene die vrij is, slaapt op zolder. Maar als ik Toon beneden hoor huilen, breekt bij mij meteen het zweet uit en lig ik met hartkloppingen in bed. Ik weet heel goed dat Toon een ander kind is en dat hij nooit langer dan een kwartier huilt, maar mijn lichaam heeft babygehuil als trauma opgeslagen. Al is het dan niet mijn 'nachtdienst': iedere vezel in mijn lichaam voelt dat hij huilt', aldus Marijke, die maar heeft besloten om niet nog een kind te nemen.

Gerelateerde links:
- Boek Rien Verdult: Mijn baby is ontroostbaar