Het kiezen van een psychotherapeut kan lastig zijn, zeker als je geen ervaring hebt met psychotherapie. Uiteraard hangt het ook af van wat je precies wil behandelen, maar doorgaans wordt cognitieve gedragstherapie toegepast. Als dit het geval is, dan heb je geen therapeut met veel ervaring nodig want daar zijn eenvoudige modellen voor te gebruiken.
Mocht je dieper willen gaan en diepgaande patronen willen aanpakken dan zou een therapeut die je behandeld vanaf je eerste jaren de voorkeur hebben. Anders loop je het risico dat je je bezig gaat houden met symptoombestrijding. Vienna Pharaon zou 'altijd een therapeut kiezen die met een systeem werkt', als ze voor zichzelf zou spreken.
Bij systeemtherapie worden je belangrijke naasten zoals de partner, kinderen, broer, zus, ouders, buren, vrienden of collega's betrokken bij de therapie. Er wordt aandacht geschonken aan de onderlinge interactie en wat dat voor effect op jou heeft.
Gaby Stroecken gaat in Het miskende kind in onszelf een stap verder. Zij eist dat een goede therapeut zijn eigen trauma's heeft uitgeplozen en verwerkt, voordat diegene andere patiënten kan behandelen. 'Zijn intellectuele kennis kan nog zo groot zijn, wanneer de therapeut zijn eigen getraumatiseerde opvoeding niet onder ogen ziet, zal deze van weinig waarde zijn.'
Het gevaar is dat de psychotherapeut dan dingen gaat opdringen, wat volgens Stroecken onder zwarte pedagogiek valt. 'Het ontkennen van de eigen miskenning lijkt me een contra-indicatie voor het vak van psychotherapeut. De therapeut draagt dan namelijk het gevaar in zich dat hij blijft steken in de zwarte pedagogie en aldus moraal aanbiedt in plaats van ruimte voor verwerking.'
Oftewel, volgens Stroecken is het van belang dat de therapeut zijn eigen verleden onder ogen heeft gezien. Psychologen krijgen vaak wel leertherapie, maar vaak is dat te oppervlakkig en gaat dit niet diep genoeg om oude wonden op tafel te krijgen en te verwerken. Bram Bakker heeft ook weleens gezegd dat er in zijn tijd bij leertherapie meer geroddeld werd over de psychiaters in het vak dan dat er spijkers met koppen werden geslagen.
Samengevat zijn eenvoudige fobieën te behandelen met cognitieve gedragstherapie en daarvoor heeft de psychotherapeut geen diepgaande kennis nodig van zijn of haar eigen getraumatiseerde verleden. Wil je echter dieper gaan en hardnekkige patronen veranderen, dan zal een therapeut zelf ook in het diepe moeten zijn geweest, anders gaat het niet werken, aldus Stroecken.
Lees het artikel op de mobiele website