Onlangs moest ik mijn telefoon laten repareren. Dit betekende dat ik bijna een uur geen smartphone had. En ik moet zeggen, het voelde behoorlijk rustgevend. Onbewust en bewust wil ik toch altijd na drie kwartier offline weer mijn telefoon pakken, maar dat kon nu niet, dus ineens heb ik het hele interieur bekeken van het restaurant.
Ook zag ik wat meer wat mijn hond allemaal uitspookte. Waar hij zich druk om maakt en niet. Ook dacht ik wat meer na over het verleden, over de toekomst, ik was maar wat aan het mijmeren. Ik voelde ook wat meer. En toen bedacht ik me dus dat ik zo graag een oude telefoon wil die niet op internet kan maar alleen kan bellen.
Als ik dan een keer nood heb, dan kan ik nog 112 bellen of wat ik zou eventueel voor nood bereikbaar kunnen zijn, maar ik zal in ieder geval niet steeds 'de drang' hebben om mijn telefoon te pakken. Dat lijkt me best prettig. Ik hoef nu niet meteen smartphone-loos door het leven te gaan, maar ik kan dan besluiten om dagdelen gewoon die oude telefoon te pakken.
Er is wel een probleempje en dat is dat ik altijd dingen opschrijf die me te binnen schieten op de telefoon. Dan stuur ik een email naar mezelf en dan kan ik het later oppakken. Maar daarvoor zal ik dan een notitieboekje moeten regelen met een pen, dan kan ik daar nog notities in opschrijven. Ik ben benieuwd wat dit gaat opleveren en ik zal niet te beroerd zijn om een update te geven in een volgende blog. Tot horens!
Lees het artikel op de mobiele website