Neuroses

Neuroses, in de psychologie, verwijzen naar een reeks psychische aandoeningen die gekenmerkt worden door emotionele distress, angst, en onaangepast gedrag, maar zonder dat de grip op de realiteit verloren gaat. Anders dan psychoses, waarbij individuen het contact met de werkelijkheid kunnen verliezen, behouden mensen met neurotische stoornissen doorgaans het besef van hun eigen conditie en kunnen ze functioneren in het dagelijks leven, zij het soms met moeite. Neurotische symptomen kunnen zich manifesteren als obsessieve gedachten, dwanghandelingen, fobieën, paniekaanvallen, depressieve stemmingen, en chronische stress-gerelateerde symptomen.

Sigmund Freud

De term neurose werd oorspronkelijk geïntroduceerd in de 18e eeuw maar kreeg bekendheid door het werk van Sigmund Freud binnen de psychoanalyse. Freud beschouwde neurosen als het resultaat van interne psychische conflicten, vaak geworteld in de kindertijd, die niet succesvol in het bewustzijn zijn geïntegreerd. Volgens Freud leiden deze onopgeloste conflicten tot angst en andere neurotische symptomen, omdat de onderliggende emotionele energie zich op een vervormde of symptomatische manier uitdrukt. Freud's theorieën legden de basis voor veel van het vroege onderzoek en de behandeling van neurotische stoornissen door middel van psychoanalyse en psychotherapie.

In de moderne psychologie en psychiatrie is het gebruik van de term neurose afgenomen, met een voorkeur voor meer specifieke diagnoses die vallen onder de bredere categorieën van angststoornissen, stemmingsstoornissen, en somatoforme stoornissen, zoals gedefinieerd in diagnostische handleidingen zoals de DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition) en de ICD-10 (International Classification of Diseases, Tenth Revision). Hedendaagse benaderingen voor het behandelen van wat oorspronkelijk als neurotische stoornissen werd beschouwd, omvatten psychotherapie, cognitieve gedragstherapie, medicatie, en andere interventies die gericht zijn op het verminderen van symptomen en het verbeteren van de levenskwaliteit van de patiënt.