Indespiegel.nl

Ineens is de dood daar weer aanwezig

Je 'vergeet' het, maar ineens komt hij weer aanzetten, als een donderslag bij heldere hemel. De dood. Toen vorige week Johan Cruijff overleed besefte ik het ineens weer. Ja, iedereen gaat dood. Ook al doe ik meditatie, reflecteer ik soms op het einde van mijn leven, dan nog is besef toch anders.

De dood van Cruijff, dat voor mijn werk belangrijk is, heeft impact. Ik wilde hem graag nog een keer interviewen, maar dat gaat niet meer. Ineens realiseer ik me ook weer, ja, ook hij gaat dood, iedereen legt het loodje. Maar er wordt zo weinig over gesproken, dat is jammer.

Johan is er niet meer. Waar is hij heen? Ik weet het niet. Was ie bang voor de dood? Nee. 'Heeft geen zin', zei die ooit in een interview. Was Johan bijzonder? Ja, als je zó beroemd bent en nóg met beide benen op de grond weet te blijven, dan is dat bijzonder. 'Da's logisch!', zou die gezegd hebben.

Moet ie zo vereerd worden? Nee. Herdenken is mooi, vereren is minder, dan zou je iemand boven je stellen. Waarom zou je dat doen? Ook hij was gewoon een mens, die eten nodig had, liefde, en gewoon, ja, af en toe keihard moet schijten. Dat wil je niet voor je zien, dat Johan moet schijten, maar hij deed het wel. Ontroeren deed Johan de aandacht wel, of ie het ook echt zou begrijpen, of respect voor zou hebben, betwijfel ik. Ook hij gaat gewoon dood. En of je er nou aan wil of niet, óók Johan gaat een keer vergeten worden. Maar helaas, is 99% van de bevolking het daar niet mee eens. Dan moet je toch een keer écht goed in de spiegel kijken! (foto: Nationaal Archief Fotocollectie Anefo)